Çocuğunuz Sizin Dert Ortağınız Sırdaşınız Değildir !

Bir çocuk,
Annesinin babannesiyle düğün sürecinde yaşadığı sorunu neden bilir?
Babasının annesinin hakaret ve aşağılamalarıyla ilgili yaşadığı sorunları neden bilir?
Babasının yıllar önce annesini aldattığını neden bilir?
Bunun kime ne faydası vardır?
Ben buna : Yüklenmiş olaylar ve yüklenmiş travmalar diyorum.
Çocuk yaşına ve kapasitesine uygun olmayan, kendisine de ait olmayan yükler ve sorumluluklarla bir sürü travmayı yüklenmek zorunda kalır. Maruz bırakılır buna. O benim her şeyim, dert ortağım denir ödüllendirilir bir de bu durum.

Üstelik kimseye bir faydası da olmaz, ebeveyn kendi eliyle farkında olmadan çocuğunun çocukluğunu berbat eder.

Çocuk olmasına izin verilmez, yetişkin olup dert ortağı olup dinlemesi, anlaması, çözmesi beklenir.. Bunun anlatan ebeveyne bir faydası olmadığı gibi çocuğuna çok büyük zararlar vermiş olur.

Bazen çocuk annenin dert olarak anlattıklarından etkilenip babayla iletişimi koparır. Bazen de tam tersi anneyle iletişim kopar babanın dertleşmesi sonucu. Bu senaryoda da EN BÜYÜK CEZAYI ÇOCUK ÇEKER!
Çocuk kendisine ait olmayan anıların etkisiyle, duygusal olarak BABASIZ veya ANNESİZ büyür. Evlilik devam etse de aynı evde yaşansa da duygusal olarak en çok güç alacağı tutunacağı dallardan biri kopmuş olur.

Çocuk çocuktur, rolüne uygun davranmalı ve yaşamalıdır. Evlilikteki sorunlar başta olmak üzere hiçbir sorun çocukla paylaşılmamalıdır, çocukla DERTLEŞİLMEMELİDİR.

Sizin böyle gözlemlediğiniz örnekler varsa yorumlara yazabilirsiniz.

Fatih UĞUR